Capten

Capten

Ο Capten παρουσιάζει μία μεγάλη ατομική έκθεση στο Χώρος Τέχνης Πολιτιστικής Εταιρείας Σαρωνικού ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ, με πρωταγωνιστή έναν παρεξηγημένο επισκέπτη: τις κατσαρίδες.

«Μας ενθουσιάζει η παιγνιώδης διάθεση του καλλιτέχνη αλλά και μας προβληματίζει αν αναλογιστούμε τη σχέση μας με τη φύση και την τεράστια κλιματική αλλαγή. Στα έργα του οι κατσαρίδες παίρνουν ιερατικές διαστάσεις είτε είναι επιθετικές σαν στρατός σε εξόρμηση είτε είναι τεράστιες και εμφατικές. Παράλληλα, παρουσιάζει μια σειρά από επίχρυσες κατσαρίδες, κόσμημα φτιαγμένο με πολύ μαεστρία, σήμα κατατεθέν του έργου του!» (κείμενο της επιμελήτριας της έκθεσης: Μαρία Παπαδημητρίου)

Space52: Πες μας για την διαδρόμή σου και αν θες δείξε μας στο πέρασμα των χρόνων μέσα από το φωτογραφικό φακό πώς φτάσαμε από τον Χρήστο στον CAPTEN.

Capten: Καθένας μπορεί να επιλέξει τη δική του εκδοχή αυτοπαρουσίασης. Θα επιλέξω για μένα τη λιγότερο ανιαρή. Γεννήθηκα στην Πρέβεζα. Η Πρέβεζα είναι ένας τόπος μυθικός αν θυμηθεί κανείς τη Ναυμαχία του Ακτίου κ την επιλογή του Καρυωτάκη εκεί ν αφήσει την τελευταία του πνοή. Επίσης ήταν φημισμένη για την αγορά της. Κάποτε την ανακαίνισαν για να την κάνουν SHOPING CENTER, κάτι σαν MALL. Έκτοτε παρήκμασε. Σ’αυτό τον τόπο μεγάλωσα μες στη θάλασσα. Μικρός ήθελα να γίνω ψαράς, το πως έγινε και βρέθηκα “ανάμεσα σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες ”, πρέπει να το δούμε σαν το θαύμα της Πεντηκοστής όπου απλοί ψαράδες άρχισαν να μιλάνε 500 γλώσσες. Στην προσωπική μου μυθολογία να προσθέσω, πως υπήρξα γόνος παλιάς πρεβεζάνικης οικογένειας που τις ρίζες της θα πρέπει κανείς να αναζητήσει στα χρόνια της ενετοκρατίας και στον αποικισμό της πόλης από μπουρανιέρους ναυτικούς.

Έτσι κάπως βρέθηκα αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Κάποτε ένας συνάδελφος , εξ υπαξιωματικών προερχόμενος , μου είχε πει : “εσείς είστε γαλαζοαίματοι” , κάτι που για αρκετά χρόνια με είχε στοιχειώσει, μέχρι που επισκέφτηκα το κοιμητήριο στο μικρό νησάκι Bourano της Βενετίας και ανάμεσα στα μνήματα ανακάλυψα τον τάφο του Don Cotsoula Di Bourano. Τότε πείστηκα. Ο Γιώργος Μανιάτης στο βιβλίο του “Δραπέτευσα από τη Λεγεώνα των Ξένων”, γράφει πως “χρωστάμε και δεύτερη γέννηση” και πως “για να είσαι δημιουργικός πρέπει να γεννηθείς και από μόνος σου”. Νομίζω αυτό για μένα περιγράφει ακριβώς το πέρασμα από το Πολεμικό Ναυτικό στην Καλών Τεχνών, από τον Χρήστο Κωτσούλα στον Capten.

S: Τελικά είναι θέμα λύτρωσης για σένα το σύμβολο της κατσαρίδας;

C: Ναι, αν δούμε το πώς ξεκίνησε και πως εξελίχτηκε. Αρχίζει έχοντας τον ρόλο ενός εν δυνάμει ανατροπέα, που τα πραγματικά γεγονότα που ακολουθούν τον πραγματώνουν. Είναι το χρονικό μιας καταστροφής. Όμως ο ίδιος ο ανατροπέας δίνει και τη λύτρωση και γίνεται το σύμβολο της “επιβίωσης σε οποιεσδήποτε συνθήκες”.

S: Πόσο συγκινητικό είναι να συνδέεις με το παρελθόν σου και τις μνήμες σου το έργο σου;

C: Το παρελθόν είναι κάτι που αναγκαστικά συνοδεύει τον καθένα μας. Ειδικά αν έχει και στοιχεία προτέρου ένδοξου βίου ανακαλείται ευχάριστα. Δεν ξέρω αν είναι συγκινητικό, αλλά για μένα έχει το στοιχείο της ματαιότητας

S: Πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του Γαβρίλου Μιχάλη στην παρουσίαση του έργου σου;

C: Τι να πει κανείς για το Γαβρίλο! Ένα ζωντανό θρύλο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής που έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες σε διεθνείς διοργανώσεις, που εδώ και πενήντα χρόνια βρίσκεται πίσω από τους καλλιτέχνες για να υποστηρίζει το έργο τους!

Στο εγχείρημα αυτό φυσικά τεράστια ήταν η συμβολή του και ως παραγωγός της παρουσίασης του έργου, Εδώ θα επιμείνω, γιατί ποτέ μου δεν είχα φανταστεί τι σημαίνει να δουλεύεις με το Γαβρίλο. Είναι ο άνθρωπος που αγαπά τη δημιουργία, ο μάστορας που ξέρει όσο κανείς άλλος να πάρει ένα έργο και να το αναδείξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

S: Θα μπορούσες να πεις τα ίδια πράγματα και με μια κατσαρίδα; γιατί 2000!;

C: Ε, τόσο καιρό αυτά λέμε αλλά και πολλά ακόμη, αν σκεφτείς πόσες ώρες έχουμε περάσει “κουβεντιάζοντας”, σχεδιάζοντας, γράφοντας! Έχουν γίνει ο εξομολόγος μου!
Όσο για τον αριθμό τους δεν είναι κάτι μυστικιστικό. Είπα φτιάχτες και ας υπάρχουν. Και τελικά στην εγκατάσταση συμμετείχαν 1736 ακριβώς και ούτε μια παραπάνω!

S: Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

C: Το ξεστήσιμο!

Μη σου φαίνεται παράξενο αλλά είναι έργο μεγαλόπνοο που θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στο έργο να ξανά στηθεί όταν αυτό απαιτηθεί. Πέραν αυτού η επόμενη έκθεση είναι σχεδόν έτοιμη και αναμένεται η ανακοίνωσή της.

 

 

Πληροφορίες:
Capten

Ο Χρήστος Κωτσούλας (Capten) γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1968. Σπούδασε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1986-1991) και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ζωγραφική (2002-2008). Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου στη Θεσσαλονίκη (2009-2010). Οφείλει το ψευδώνυμό του στην προσφώνηση των συμφοιτητών του στην ΑΣΚΤ, καθώς υπήρξε παράλληλα Ανώτερος Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και Κυβερνήτης του Ωκεανογραφικού ΝΑΥΤΙΛΟΣ .

Cockroaches – Κατσαρίδες
Επιμέλεια: Μαρία Παπαδημητρίου
6 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2021
Χώρος Τέχνης Πολιτιστικής Εταιρείας Σαρωνικού ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ
Προκοπίου Γκίνη 5, Τ.Κ. 19010
Καλύβι α Αττικής. Τ (+30) 2299 301466 email: pespolytropon@gmail.com