Στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγ. Κωνσταντίνου 20) έως τις 28 Ιουλίου.
Εγκαίνια: Τετάρτη 9 Μαΐου 2018
Τρίτη – Παρασκευή: 10.00 – 18.00
Σάββατο: 11.00 – 17.00
Μου’ παν έλα να πάμε να δεις. Και πήγα. Περπάτησα την Πανεπιστημίου, μετά την Σταδίου ένα μεσημέρι Σαββάτου με τον ήλιο να κάνει κατακόρυφο. Λίγο πριν φτάσω, περνώ απ’ την πολύχρωμη αγορά του Αλ Χαλίλι στην Αγ.Κωνσταντίνου, με όλων των ειδών τις πραμάτειες, τσάντες, τσαντάκια, μαντήλια, τσολιαδάκια, για να βρεθώ στην ετεροτοπία του Μεγάρου Εϋνάρδου, στην είσοδο, το γαλάζιο φόντο στον τοίχο, η ελιά και το σκουρόχρωμο ξύλο στα πατώματα με καλωσορίζουν. Σ’ αυτή τη συνθήκη ενός κτίσματος που μοιάζει να προσγειώθηκε από μια άλλη εποχή, στήνει ο Ν.Π την αφήγηση του: Flora Filopappou : Ένα ταξίδι από την Πόλη των Βράχων στον κήπο.
Μια αφήγηση που περιπλέκεται σαν αυτοφυές φυτό γύρω από τα δωμάτια και φτιάχνει ένα κύκλο. Στην είσοδο υπάρχει το Βιβλίο του Καλλιτέχνη, με τις απεικονίσεις της μελέτης του, με εικόνες και λεζάντες. Η γραμματοσειρά, δημιουργημένη γι’ αυτήν εδώ την έκθεση περιπλέκεται, στροβιλίζεται στους τοίχους και τα βιβλία σαν φυτό (Flora Graeca) αναρριχώμενο, μεγαλώνει θεριεύει τις φράσεις, αναπτύσσεται αυτόνομα και συνοδευτικά ταυτόχρονα. Δουλεύοντας σαν τον αρχαιολόγο, ψάχνοντας αρχεία, διαβάζοντας, ταξινομώντας τα ευρήματα, αρχειοθετεί τον όγκο της δουλειάς του ποιητικά, αφήνοντας σε κοινή θέα, τον κώδικά και τα εργαλεία του. Ο κώδικας του Ν.Π είναι το πίξελ. Το πίξελ που μεταφράζεται σε χειρονομία, σε ύπαρξη, σε ύλη. Το πίξελ γίνεται χτύπημα του μολυβιού, κουκίδα, ίχνος και με αυτό κατασκευάζει τις φράσεις και τα σχέδια. Το πίξελ γίνεται χώμα, συμπαγές σαν τραπεζομάντηλο ή ελεύθερο σαν αυτό που θα μας σκεπάσει αναπόφευκτα στην Έξοδο, με φόντο το φως (παράθυρο). Το χέρι του Αδάμ στην Καπέλα Σιστίνα, μπλέκεται με τις βόλτες και όλα αυτά δένουν συνειρμικά, ποιητικά σε μια αφήγηση όπου υπάρχει το πριν και το τώρα, σε κάρτ-ποστάλ και γκραβούρες. Το πίξελ αποκτά ποιητική δράση, αποσπάται από το αμιγώς καθιερωμένο του πλαίσιο, μεταφέρεται προσεχτικά σε Ουωρδιανή προθήκη, στο καινούργιο μαγευτικό σύμπαν του Παπαδόπουλου, ο οποίος, το παρομοιάζει με ίχνος, χτύπημα μολυβιού, κόκκο άμμου, τούβλο, lego, βότσαλο.
H έκθεση μοιάζει σαν βόλτα το μεσημέρι στην εξοχή, σε έναν κήπο με σπάνια φυτά, με τον καλλιτέχνη να αφηγείται ιστορίες και μυστικά μονοπάτια αυτής της πορείας. Στα ρουθούνια μου έχω την οσμή του θυμαριού, της ρίγανης, μοιάζει με όνειρο. Είναι αληθινό! Μου λέει, δες! Υπάρχουν αλήθεια.
(φωτο: Μαρία Καραχρήστου)
INFO: https://www.miet.gr/event-list/event-Flora-Filopappou-Ena-tajidi-apo-thn-Polh-twn-Braxwn-ston-khpo
