Γράφει η Μαρία Καραχρήστου
O Παναγιώτης Μπαξεβάνης δημιουργεί ποιητικές της εικόνας με εργαλείο του την φωτογραφία και τον ρεαλισμό αυτής, καταφέρνοντας να εισάγει ζωγραφικές και λογοτεχνικές ποιότητες στην δουλειά του, δείχνοντας την εκρηκτικά δυναμική, σιωπηλή και ήρεμη δύναμη του βλέμματος του. Σε αυτή την δεύτερη έκθεση του, γίνονται σαφή σε μένα: η αγάπη του για την αφαίρεση, την ποίηση, την λέξη και φράση που υπάρχει πίσω από το ιλουστρασιόν χαρτί και τον απόλυτο έλεγχο που ασκεί στον χώρο, αποτυπώνοντας σε αυτόν το απαραίτητο, το αναγκαίο, το απολύτως σπαραχτικά σημαντικό με έναν τρόπο απαλό, διαυγή, ήσυχο, ήρεμο, καθησυχαστικό, στοχαστικό.
Οι φωτογραφίες του Παναγιώτη Μπαξεβάνη, αφήνουν στον θεατή όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να επιλέξει πως θα διαβάσει την εικόνα με καθαρή την πρόθεση πρώτα να αισθανθεί, να αποσιωπήσει το αντικείμενο από την αρχική χρήση του και να το χρησιμοποιήσει σαν ονειρικό όχημα σε μια ελεύθερη και προσωπική ανάγνωση.
Ο Παναγιώτης Μπαξεβάνης γράφει ποιήματα και στίχους με έναν άλλο τρόπο, καταφέρνει με ένα κλικ να δώσει διάρκεια στο στιγμιαίο της μηχανής, να δώσει τον χρόνο της ζωγραφικής, τον χρόνο της ποίησης, στο ακαριαίο μηχανικά εργαλειακό αναπόφευχτο.
Αυτή είναι για μένα η ιδιαιτερότητα αυτών των αποτυπώσεων του Παναγιώτη Μπαξεβάνη, ότι περιλαμβάνουν χρόνο και ελευθερία και συμμετοχή. Όπως τα ποιήματα, πρέπει κάποιος να τα διαβάσει για να ακουστούν.
«…μια ηδονοβλεπτική ματιά, σε αποσπασματικές αναμνήσεις, λανθάνουσες ερμηνείες και υποκειμενικές αφηγήσεις. Η φωτογραφία λειτουργεί ως μέσο διάθλασης της ανάμνησης, και οι μνήμες ως γεννήτριες μεταφορικών αναγνώσεων της φωτογραφίας Αυτό που κρατάμε στο τέλος, είναι οι εικόνες και η απόλαυση που μας προσφέρουν.» *
Αθήνα 2022
*Από το δελτίο τύπου της έκθεσης.
Η ανεστίαστη φωτογραφία μιας γυναίκας, τραβηγμένη αρκετά χρόνια πριν, και η εξίσου ασαφής ανάμνηση της πραγματικής εικόνας, πυροδοτεί μια άσκηση πάνω στις φθαρμένες μνήμες, και την φωτογραφική πρακτική που απολαυστικά τις υποκαθιστά, με εξίσου πλαστά τεκμήρια. Οι οπτικές μνήμες, ξαναδημιουργούνται τη στιγμή που τις ανακαλούμε, ενώ η φωτογραφία αποτελείται από τα ίχνη του χρόνου, που επιλέγουμε να κρατήσουμε.
Δεν πρόκειται φυσικά, για μια σε βάθος ανάλυση, αλλά για μια ηδονοβλεπτική ματιά, σε αποσπασματικές αναμνήσεις, λανθάνουσες ερμηνείες και υποκειμενικές αφηγήσεις. Η φωτογραφία λειτουργεί ως μέσο διάθλασης της ανάμνησης, και οι μνήμες ως γεννήτριες μεταφορικών αναγνώσεων της φωτογραφίας. Αυτό που κρατάμε στο τέλος, είναι οι εικόνες και η απόλαυση που μας προσφέρουν.
____________
Ο Παναγιώτης Μπαξεβάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Από το 1997 εργάζεται σαν φωτογράφος still life, αρχιτεκτονικής και εσωτερικών χώρων. Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ελληνικά περιοδικά, διαφημιστικές εταιρείες, αρχιτεκτονικά γραφεία, κατασκευαστικές και μεγάλες εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων. Από το 2010 διδάσκει φωτογραφία σε σχολές φωτογραφίας και design (AKTO, VSA) και ιδιωτικά. Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση “a quiet disorder” στην αίθουσα τέχνης εκφραση-γιαννα γραμματοπουλου το 2018. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. pbaxevanis.com
Objects may be closer than they appear εκφραση - γιαννα γραμματοπουλου Διάρκεια: 20 Ιανουαρίου - 12 Φεβρουαρίου 2022 Βαλαωρίτου 9α, 10671, τηλ: 2103607598 email: info@ekfrasi-art.gr Αθήνα fax: 2103607546 www.ekfrasi-art.gr Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 12.00-20.00, Τετάρτη: 12.00-18.00 Σάββατο: 12.00–15.00, Κυριακή και Δευτέρα κλειστά